برج صنعت شیراز با هدف سامان بخشیدن به فعالیت صنعتگران و بازرگانان که بخش عمده آنها در همین ناحیه یعنی بلوار امیر کبیر، یکی از ورودی های شهر شیراز و نیز مفصل ارتباطی شیراز با محورهای جنوب استقرار دارند با مساحت 15000 مترمربع طراحی گردیده است.
برج صنعت شیراز شامل سه بخش بوده و در 10 طبقه ساخته شده است. در آن دو طبقه زیرزمین با ظرفیت گنجایش 157 واحد شامل پارکینگ، انبار و فضاهای تأسیساتی و خدماتی در نظر گرفته شده است. طبقه همکف برج صنعت با کاربری مرکز تجاری جهت ارائه محصولات صنعتی شامل 40 واحد تجاری بوده که در آن فضاهای خدماتی مثل کافی شاپ، رستوران و شعبه بانک جهت رفاه حال مالکین و مراجعین در نظر گرفته شده است. طبقات بالا با کاربری تجاری شامل 115 واحد دفتر کار در سه بخش مجزا با دسترسی های مستقل طراحی شده است.
سازه ی برج صنعت شیراز یک شبکه ی متعامل تیر و ستون بتنی است که دهانه آن از 5/5 تا 5/7 متر، متغیر است. تحلیل فرم طرح مورد نظر از همنشینی سه عنصر اصلی تشکیل شده که سازنده یک فضای ترکیبی اند:
فرم شماره یک، حجمی حلزونی است که در برگیرنده فضاهای اصلی عملکردی مجموعه یعنی دفاتر و مرکز تجاری می باشد. این فرم با حرکت چرخشی از یک طبقه شروع و به هشت طبقه در قسمت شرقی تغییر ارتفاع می دهد. چرخش فرم حول نقطه مرکزی آن که محل تشکیل فرم دوم است، فضای میانی ای را تعریف کرده که از تقابل بین فرم های یک و دو، کرانه های آن مشخص می شود. این فضای میانی یا فضای تهی با عملکرد پیش فضای ورودی و فضای تقسیم و دسته بندی دسترسی های مختلف فرم سوم را شامل می شود.
فرم دوم، یک حجم استوانه ای شفاف شیشه ای است که در میان حجم صلب حلزونی در پنج طبقه روئیده شده و محل قرارگیری شعبه بانک و دفاتر بزرگ اداری با شرایط ویژه است. فضاهای اصلی مجموعه به دو دسته فضای باز و فضای بسته قابل تفکیک است. فضای بسته شامل عناصر 1 و 2 با شکل سیال و داینامیک خود در جهت اصلی محور حرکتی (بلوار امیر کبیر) با یک پیچش نرم و تغییر جهت به سمت مخاطب، حرکت به سوی آسمان را آغاز می کند. در پرسکتیوهای حاصل در زمان طی شده در حال نزدیک شدن به بنا برای مخاطب نوعی نفوذ ساختار ایجاد شده در فضا یا شکافتن فضای محیط تداعی می شود. در عین حال با نزدیک شدن به مجموعه برج صنعت، فضای میانی به گونه ای واضح تر عرض اندام می کند و حس کنجکاوی وی را تحریک می نماید. پوسته حجم حلزونی که سفید و غیر شفاف است، در میانه با برش های نامنظمی از هم گسیخته شده و علاوه بر نمایش عناصر ساختاری درونی (سازه) محل حرکت آسانسورهای پانورامیک را تعریف می کند. آسانسور ها به عنوان نماد های تکنولوژیک بنا به گونه ای در پیکر آن تعبیه شده که گویی با شکافتن پوسته خارجی زائیده شده اند. در عین حال حرکت شفاف آنها در طول شب و روز در معرفی بنا به عنوان یک موجود زنده موثر خواهد بود. حجم حلزونی در انتها با تبدیل شدن به یک حرکت ریتمیک از ورق های سیلور و شیشه علاوه بر خاتمه حرکت در محور افق باعث تداعی ادامه آن در محور قائم می گردد. استوانه میانی (عنصر شماره 2) با حضور ایستا و خالصانه در مرکز شکل گیری فرم حلزونی و پوسته شفاف آن در تقابل با حجم صلب حلزونی، نماد رویش نو در میان کهنه است که این فرایند، ملهم از حرکت روز افزون نو شدن در صنعت است.
مدیر و صاحب امتیاز وب سایت: محمد حسین رونقی
رئیس هیئت مدیره
نایب رئیس هیئت مدیره
مدیراجرائی
عضو هیئت مدیره ومدیر مالی
عضو هیئت مدیره